πελέμαιγις

-ίδος, ἡ, Α

(για την Αθηνά) αυτή που σείει την ασπίδα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. πελεμ- τού πελεμίζω «σείω, τινάσσω» + αἰγίς, -ίδος «ασπίδα από δέρμα αίγας»].